Semua yang anda perlu tahu tentang LOIs dan peranan mereka

Surat niat, sering dipanggil untuk LOI, menyatakan bahawa salah satu pihak ingin melakukan perniagaan dengan yang lain. Syarikat menggunakan LOI untuk menunjukkan mereka mengambil banyak serius. Dokumen ini menerangkan perkara utama sebelum sesiapa menandatangani kontrak akhir. Kepentingan loi yang datang dari keupayaannya untuk membantu orang bersetuju mengenai butiran utama awal. Ramai pemimpin perniagaan mempercayai LOI untuk menetapkan jangkaan yang jelas.

Maksud LOI

Komitmen awal

Surat niat bertindak sebagai langkah awal yang tidak mengikat dalam banyak tawaran perniagaan. Syarikat menggunakan LOI untuk menunjukkan mereka mahu bergerak ke hadapan dan serius tentang mencapai persetujuan. Dokumen ini menetapkan titik utama perjanjian yang mungkin, seperti kaedah pembayaran, tarikh akhir, dan butiran penting lain. Sebagai contoh, institut kewangan korporat menerangkan bagaimana LOI yang boleh termasuk bukti dana dalam tempoh tiga hari, surat komitmen firma dari pemberi pinjaman dalam tempoh 45 hari, dan tarikh tutup tarikh akhir. Pencapaian ini membantu kedua-dua pihak tinggal di landasan yang betul dan mengelakkan kelewatan.

Deloitte menunjukkan bahawa walaupun kebanyakan LOIs tidak sah mengikat, mereka masih membantu kedua-dua pihak bersetuju mengenai terma-terma utama seperti harga dan eksklusif. Penjajaran awal ini menjadikannya lebih mudah untuk melihat apa-apa perjanjian-pemutus sebelum menghabiskan terlalu banyak masa atau wang. Hasilnya, LOI untuk mengurangkan risiko dan membina kepercayaan antara pihak-pihak.

Menjelaskan terma-terma

LOI yang tidak lebih daripada menunjukkan komitmen awal. Ia juga menyediakan rangka kerja yang jelas untuk rundingan. Dengan menggariskan terma utama, seperti harga pembelian, jadual pembayaran, dan tarikh tutup, LOI membantu semua orang memahami apa yang diharapkan. Kejelasan ini mempercepatkan proses rundingan dan mengurangkan salah faham.

1. LOI untuk menggariskan unsur-unsur asas perjanjian, termasuk tempoh masa dan pencapaian. Struktur ini terus berunding mengikut jadual dan membantu menguruskan jangkaan.

2. Dokumen itu berfungsi sebagai bukti bertulis bahawa kedua-dua pihak bertindak dengan niat yang baik. Sebagai contoh, dalam usaha sama, LOI yang menunjukkan kesediaan untuk bekerja bersama-sama dan membina kepercayaan.

3. LOIs membantu mengenal pasti isu-isu undang-undang atau perniagaan yang berpotensi awal. Sebagai contoh, dalam pelesenan tawaran, LOI yang boleh menyerlahkan kebimbangan harta intelek sebelum mereka menjadi masalah.

4. Dengan menjelaskan terma-terma dan komitmen, LOI yang merendahkan risiko pertikaian dan membuat rundingan lebih lancar.

Surat kegunaan niat

Surat niat muncul dalam banyak situasi perniagaan. Orang menggunakan LOI untuk menunjukkan mereka mahu bergerak ke hadapan dengan perjanjian. Dokumen ini sering bertindak sebagai langkah rasmi pertama sebelum perjanjian akhir.

Tawaran perniagaan

Syarikat sering menggunakan surat niat semasa penggabungan dan pengambilalihan. LOI yang membantu kedua-dua pihak bersetuju mengenai perkara-perkara utama sebelum mereka menandatangani kontrak. Sebagai contoh, dua syarikat mungkin mahu menggabungkan perniagaan mereka. Mereka menggunakan LOI untuk menggariskan harga, terma pembayaran dan garis masa. Proses ini membantu kedua-dua pihak memahami apa yang diharapkan. Pelabur juga menggunakan LOI apabila mereka mahu membeli saham dalam sebuah syarikat. LOI yang menyenaraikan bilangan saham, harga dan tarikh tutup.

Hartanah

Ejen hartanah dan pembeli menggunakan LOI apabila mereka ingin membeli atau menyewa harta. Surat niat menyenaraikan harga, jumlah deposit, dan tarikh penting. Tuan-tuan tanah dan penyewa menggunakan LOI untuk bersetuju mengenai sewa, pajakan panjang dan syarat-syarat lain. Dokumen ini membantu kedua-dua pihak mengelakkan kekeliruan. Ia juga menunjukkan bahawa kedua-dua pihak adalah serius mengenai perjanjian itu.

• Butir-butir LOI harta tanah biasa:

  • Harga beli atau sewa

  • Jumlah Deposit

  • Tempoh pemeriksaan

  • Tutup atau alih masuk tarikh

Pekerjaan

Majikan kadang-kadang menggunakan LOI untuk apabila mereka mahu mengupah seseorang untuk kerja utama. Surat niat menjelaskan tajuk kerja, gaji, dan tarikh mula. Ia juga boleh menyenaraikan faedah atau syarat-syarat khas. Dokumen ini membantu majikan dan calon memahami terma utama sebelum menandatangani kontrak penuh.

Surat niat berfungsi sebagai panduan dalam banyak tawaran penting. Ia memberikan semua orang titik permulaan yang jelas dan membantu mengelakkan salah faham. Menggunakan LOI sebagai langkah rasmi boleh membuat perniagaan, hartanah, dan proses pengambilan lebih lancar.

Komponen LOI

Surat niat mengandungi beberapa bahagian penting. Setiap bahagian membantu kedua-dua pihak memahami apa yang mereka bersetuju sebelum menandatangani kontrak akhir. Mengetahui bahagian-bahagian ini membantu orang mengelakkan kekeliruan dan kesilapan.

Syarat-syarat utama

Setiap LOI termasuk terma-terma utama dan syarat-syarat yang menggariskan perkara-perkara utama perjanjian itu. Syarat-syarat ini menetapkan peringkat untuk rundingan masa depan dan membantu kedua-dua pihak tahu apa yang diharapkan. Bahagian-bahagian yang biasa dalam surat niat termasuk:

• Harga pembelian atau jumlah pembayaran

• Garis masa untuk disebabkan ketekunan

• Syarat-syarat yang mesti dipenuhi sebelum tutup

• Keperluan modal kerja

• Deposit wang dengan bersungguh-sungguh

• Tanggungjawab untuk perbelanjaan

Eksklusif adalah satu lagi bahagian penting. Bahagian ini mengatakan bahawa penjual hanya akan bercakap dengan satu pembeli untuk tempoh yang ditetapkan. Kebanyakan LOIs termasuk fasal eksklusif. Jadual di bawah menunjukkan trend biasa dalam LOIs:

Lembaran istilah sering kelihatan serupa dengan LOI untuk. Kedua-dua dokumen menyenaraikan terma dan syarat utama, tetapi lembaran istilah biasanya muncul dalam tawaran pelaburan. LOI, walau bagaimanapun, adalah lebih biasa dalam jualan perniagaan, hartanah dan pengambilan.

Mengikat vs tidak mengikat

Bukan tiap-tiap bahagian surat niat mewujudkan perjanjian mengikat. Kebanyakan LOIs menyatakan bahawa perkara-perkara utama perjanjian tidak mengikat. Ini bermakna bahawa mana-mana pihak boleh berjalan kaki sebelum menandatangani kontrak akhir. Walau bagaimanapun, beberapa bahagian mencipta perjanjian mengikat. Ini biasanya termasuk:

• Fasal-fasal kerahsiaan

• Eksklusif atau "no-shop" fasal-fasal

• Niat baik atau kewajipan usaha terbaik

Berikut adalah beberapa fakta penting mengenai peruntukan mengikat dan tidak mengikat:

• Kebanyakan LOIs jelas mengatakan mereka adalah satu perjanjian yang tidak mengikat, kecuali bahagian-bahagian tertentu.

• Pihak-pihak tidak melihat LOI itu sebagai perjanjian mengikat untuk perjanjian keseluruhan, tetapi mereka menghargai peranannya dalam menetapkan peraturan-peraturan untuk ceramah.

• Mengikat bahagian, walaupun kurang biasa, perkara yang banyak. Mereka melindungi kedua-dua pihak semasa rundingan dan membantu mencegah masa dan wang yang sia-sia.

• Tawaran gagal boleh kos banyak, jadi pihak-pihak yang ingin menguatkuasakan fasal-fasal mengikat jika diperlukan.

• Mahkamah melihat kata-kata di LOI untuk menentukan bahagian-bahagian yang mengikat. Fasal-fasal niat baik sering menyebabkan pertikaian dan boleh membawa kepada tindakan undang-undang.

Lembaran istilah juga menggunakan kedua-dua bahagian mengikat dan tidak mengikat. Bahasa dalam dokumen mestilah jelas. Jika LOI yang berkata seksyen mengikat, mahkamah boleh menguatkuasakan ia. Jika LOI yang mengatakan ia adalah satu perjanjian yang tidak mengikat, mahkamah biasanya menghormati itu.

Kerahsiaan

Kerahsiaan adalah sebahagian penting daripada kebanyakan LOIs. Seksyen ini berkata bahawa kedua-dua pihak mesti menyimpan maklumat tertentu peribadi. Sebagai contoh, sebuah syarikat boleh berkongsi rekod kewangan atau rahsia perdagangan semasa ceramah. Fasal kerahsiaan melindungi maklumat ini.

• Kebanyakan LOIs termasuk seksyen kerahsiaan mengikat.

• Seksyen ini berhenti mana-mana pihak daripada berkongsi maklumat peribadi dengan orang lain.

• Memecahkan kerahsiaan boleh membawa kepada masalah undang-undang atau kehilangan peluang perniagaan.

Fasal kerahsiaan yang kuat membina kepercayaan. Ia membolehkan kedua-dua pihak berkongsi maklumat tanpa rasa takut. Bahagian LOI yang sering mengikat, walaupun seluruh dokumen itu tidak.

LOI risiko dan bantuan undang-undang

Perangkap biasa

Ramai orang membuat kesilapan apabila merangka atau menandatangani surat niat. Kesilapan ini boleh menyebabkan kekeliruan atau masalah walaupun undang-undang kemudian. Antara perangkap yang paling biasa termasuk:

1. Menggunakan bahasa yang samar-samar, seperti "harga yang berpatutan," yang tidak menjelaskan perkara penting.

2. Menambah terlalu banyak butiran terlalu awal, yang boleh melambatkan rundingan dan membuat proses yang lebih sukar.

3. Secara tidak sengaja mewujudkan kontrak mengikat dengan menggunakan kata-kata yang kuat, pasti dan bukannya frasa jelas tidak mengikat.

4. Meninggalkan bahagian-bahagian utama, seperti fasal "no-shop" atau tidak menyatakan bahagian-bahagian yang mengikat, yang membawa kepada ketidakpastian.

5. Menetapkan tarikh akhir yang tidak realistik, yang boleh merosakkan kepercayaan antara pihak.

6. Merawat LOI itu sebagai hanya dengan penuh takzim mengurniakan, dan bukannya dokumen yang memerlukan perhatian yang berhati-hati.

7. Menghadap ke butiran penting, seperti bagaimana perjanjian itu akan berstruktur atau dibiayai, yang boleh menyebabkan percanggahan kemudian.

8. Menggunakan kata-kata yang tidak jelas yang mungkin mengikat pihak untuk menjanjikan mereka tidak bermaksud untuk membuat.

9. Membuat LOI yang terlalu kompleks, jadi ia kelihatan seperti kontrak akhir dan mewujudkan ketegangan tambahan.

10. Gagal untuk menentukan eksklusif, yang membolehkan penjual untuk mempertimbangkan tawaran lain dan melemahkan kedudukan pembeli.

11. Tidak meminta seorang peguam untuk bantuan, yang boleh membawa kepada hilang fasal-fasal penting atau melanggar peraturan.

Contoh dunia sebenar menunjukkan risiko niat yang tidak jelas. Dalam sistem penyiaran Turner, Inc. lwn McDavid kes, mahkamah memutuskan bahawa tindakan pihak-pihak dan kata-kata dibuat LOI yang mengikat, walaupun dokumen itu berkata ia tidak. Kes ini melibatkan perjanjian $96 juta dan tempoh eksklusif 45 hari. Keputusan mahkamah menyerlahkan bagaimana bahasa yang tidak jelas dan tindakan boleh membawa kepada obligasi undang-undang yang tidak disengajakan.

Kajian undang-undang

Kajian undang-undang memainkan peranan penting dalam melindungi kedua-dua pihak semasa rundingan. Peguam tahu bagaimana untuk melihat terma-terma yang samar-samar, hilang fasal atau bahasa berisiko. Mereka membantu pihak-pihak yang memahami bahagian-bahagian LOI yang mengikat dan yang tidak. Seorang peguam juga boleh menyemak bahawa LOI yang sepadan dengan niat sebenar pihak.

Tanpa bantuan undang-undang, orang boleh menandatangani LOI yang mencipta janji-janji yang tidak diingini atau meninggalkan perlindungan yang penting. Peguam juga membantu menetapkan tempoh masa yang realistik dan memastikan LOI mengikuti semua undang-undang. Dengan mengkaji semula dokumen itu, pakar undang-undang membantu kedua-dua pihak mengelakkan kesilapan yang mahal dan terus berunding di landasan yang betul.

Surat niat menetapkan peringkat untuk tawaran penting. Ia membantu kedua-dua pihak bersetuju mengenai terma-terma utama dan membina kepercayaan. Sebelum menandatangani, semua orang perlu mengkaji setiap bahagian dengan berhati-hati. Pakar mengesyorkan langkah-langkah berikut:

1. Menggariskan terma dan kewajipan utama dengan jelas.

2. Tentukan butiran kewangan dan tempoh masa.

3. Termasuk fasal kerahsiaan dan eksklusif.

4. Menentukan langkah-langkah seterusnya dan menggunakan template digubal peguam.

Memahami perkara-perkara ini membantu orang mengelakkan kesilapan dan menyokong proses transaksi yang lancar.

Soalan lazim

Apakah perbezaan utama antara LOI dan kontrak?

LOI untuk menunjukkan niat untuk membuat perjanjian. Kontrak mewujudkan kewajipan undang-undang. Orang menggunakan LOI untuk menggariskan terma-terma sebelum menandatangani perjanjian mengikat.

Bolehkah LOI dikuatkuasakan di mahkamah?

Mahkamah biasanya tidak menguatkuasakan LOIs sebagai kontrak penuh. Walau bagaimanapun, mereka boleh menguatkuasakan seksyen mengikat tertentu, seperti fasal kerahsiaan atau eksklusif.

Yang biasanya menyediakan LOI itu?

Mana-mana pihak boleh draf LOI itu. Selalunya, pembeli atau majikan menyediakannya terlebih dahulu. Kedua-dua pihak perlu mengkaji dan bersetuju dengan syarat-syarat sebelum menandatangani.

Adakah LOI menjamin perjanjian itu akan berlaku?

LOI yang tidak menjamin perjanjian akhir. Ia hanya menunjukkan bahawa kedua-dua pihak mahu bergerak ke hadapan. Perjanjian itu menjadi rasmi selepas menandatangani kontrak penuh.